Ξύπνα, κοίτα λίγο γύρω σου, όλοι τυφλοί μ' ένα άχρηστο ζευγάρι μάτια καλοπερνούν στο ψέμα, μη μπορώντας να δουν την αλήθεια. Την αλήθεια πίσω απ' τις στολισμένες λέξεις σου, πίσω απ' τις ανούσιες πράξεις μου. Και τι κάνουμε τώρα? Δε νομίζεις πως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να κρυβόμαστε?. Απ' αυτούς, από εμάς.. Δεν ήμαστε πια μικρά παιδιά, καιρός να κόψουμε τα παραμύθια και τα ψευδαισθησιακά παιχνίδια.. Ξέρεις, κουράστηκα.. Χαζομάρα μου, αλλά πίστευα ότι μπορούσα να σε κάνω ν' αλλάξεις.. Έστω και για μία μόνο φορά να σε κάνω να νιώσεις κάτι. Για τον άλλον, για 'μένα. Ξέρω είναι δύσκολο, αλλά είχα μια κρυφή ελπίδα πως κάπου κάπου γίνονται και εξαιρέσεις, πως θα ορίμαζες κάποια στιγμή και θα καταλάβαινες. Όμως πάλι έκανα λάθος.. Δεν πρόκειται να διορθωθείς ό,τι κι αν πω, γι' αυτό και εγώ θα πάψω ν' ασχολούμε.. Από τότε που σε θυμάμαι ό,τι ξεκινάς να κάνεις τ' αφήνεις στη μέση και πολλές φορές αυτό είχε και σε 'μένα επιπτώσεις.. Φτάνει πια. Θα σ' αφήσω λοιπόν στη μιζέρια σου να πνίγεσαι συνέχεια στα ίδια λάθη. Γιατί είσαι ανίκανος ν' αντισταθείς και αδύναμος για να επιλέξεις κάτι με σιγουριά.. Και με συγχωρείς, αλλά τελειώνει ο χρόνος μου για να τον ξοδεύω στους αδύναμους.. Έλεγες ότι σ' αρέσει το ρίσκο, αλλά στα δύσκολα πάντα προσπαθούσες να βολευτείς και να ξεφύγεις. Και στο τέλος τι πετυχαίνεις? Παραμένεις στη σκιά αγκαλιά με την αποτυχία. Ούτε εσύ ξέρεις τι θέλεις πλέον... Αναρρωτιέμαι κι αν ποτέ ήξερες.. Κρίμα πάντως που σε παράτησες έτσι απλά. Σε λυπάμαι.. Μακάρι μια μέρα να βρεθεί κάποιος να σου δείξει το δρόμο η να το βρεις μόνος σου, έστω και καταλάθος, και να μην καταλήξεις όπως και οι όμοιοι σου..
9 σχόλια:
με μπέρδεψες... Διαβάζοντάς το, κατάλαβα ότι πρόκειται για ένα προσωπικό ζήτημα, γκομενικής φύσεως, οπότε δεν θα μιλούσα. Και μετά πετάς ένα "Γιατί είσαι ανίκανος ν' αντισταθείς και αδύναμος για να επιλέξεις κάτι με σιγουριά.. " και με αποστόμωσες.
Δεν ξέρω αν είναι λόγια φανταστικά ή τα λες σε κάποιον φίλο (βλ. ετικέτες), αλλά είναι σκληρά... :/
Νομιζω οτι αυτη την φορα η "γλώσσα" που χρησιμοποιεις ειναι αρκετα σκληρη. Δεν ξερω αν το χρειαζεται ή οχι το ατομο που απευθυνεσαι αλλα μου αρεσε ο διαφορετικος αυτος τροπος που εκφαστηκες αυτη την φορα...
Καθολου φτηνος... Γλυκοπικρος θα ελεγα..
Ωστοσο θα σταθω σε κατι που μου εκανε τρομερη εντυπωση για αλλη μια φορα. Πολλες φορες ακουω τους ερωτευμενους (ασχετα αν ισχυει ή οχι στην περιπτωση σου) να λενε : " αλλά πίστευα ότι μπορούσα να σε κάνω ν' αλλάξεις.. " .
Δεν ειναι περιεργο που προσπαθουμε να φερουμε στα κυβικα μας τους Εραστες μας ;
Nα έχεις στο νου σου κατι... Οταν ακους καποιον να λεει οτι θελει να αλλαξει (με οποιονδηποτε τροπο)καποιον τοτε αυτος που το λεει πεσει σιγουρα στην αγκαλια του αλλου. Το αλλο ατομο εχει χαιδεψει την ματαιοδοξια αυτου που το λεει ... και φυσικα τον εχει κανει δεσμιο των επιθυμιων του.
Οι γυναικες που λατρεψαν τον Πικασο πάντα και ολες πίστευαν οτι μπορουσαν να τον αλλαξουν. Ωστοσο καμμια δεν το καταφερε και ολες πεφταν ταυτοχρονα "θυματα" της ερωτικης του συμπεριφορας.... και αυτος... παρεμεινε ενας αδιορθωτος womanizer... :)
To κειμενο σου ηταν εξαιρετικα ενδιαφερον. Πολυ περισσοτερο αν δεν εγκειται στην φαντασια σου και περιγραφει πραγματικα γεγονοτα!!!!
Με μαγεψες παλι...
xxx
ολο τετοιες ωρες γραφεις τα κειμενα σου....στο 33....πολυ ωραιο κειμενο....κριμα το παιδι μακαρι να μην βρεθω ποτε στη θεση του.ξεχνας κατι ομως....
Annana,
είπες ακριβώς αυτά που ήθελα ν' ακούσω.. ;) Και για να το αναφέρεις σημαίνει ότι πέτυχα στον τρόπο με τον οποίο το έγραψα! :)
Δεν ξέρω αν τα λέω σε φίλο, πάντως σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι θέμα γκομενικής φύσεως.. Και σίγουρα δεν είναι φανταστικό κείμενο...
Καλό ξημέρωμα! :)
Le Chat Noir,
σ' ευχαρίστω για τη συμβουλή και θα το 'χω κατανού, όσο μπορώ.. :)
Τώρα βέβαια, όπως είπα και στην Annana δεν είναι τέτοιου είδους θέμα και καλός ή κακός το συγκεκριμένο κείμενο δεν είναι ένα απ' τα παραμύθια μου.. ;)
Μ' άρεσε πάντως πολύ που είπες: "Γλυκόπικρος". Νομίζω είναι η κατάλληλη λέξη μετά απ' όλα...
Καλό σου ξημέρωμα! :)
xxx
Ανώνυμε,
είσαι στ' αλήθεια αυτός που νομίζω?.. :0 Καλά διαβάζεις ακόμη τις κουταμάρες μου και τα φτωχο-πόστ μου?? Δεν το περίμενα, αλήθεια..
Μπορώ να πω ότι με ξάφνιασες.
...ε, μην ανησυχείς γι' αυτόν, είναι αρκετά τυχερός και θα τη βρει την άκρη του πιστεύω.. ;) Ευτυχώς για εκείνον υπάρχει ακόμη χρόνος..
Όσο για 'μας, ελπίζω κι εγώ να μη βρεθούμε στη θέση του. Ε, όσο να πεις είναι λίγο επικίνδυνη..
...ξεχνάω?? Μπορεί, ίσως..
Και να και κάτι που μου 'ρθε τώρα στο μυαλό και είπα να στο γράψω:
Ένα κουβάρι έφτιαξα "άχρηστες" αναμνήσεις.
Λίγα-πολλά που ξέχασα, χαρές μαζί και θλίψεις.
Μία κλοτσιά του έδωσα, τραντάχτηκε η καρδιά μου,
όμως μετά ξανάνιωσα και βρήκα την υγειά μου.
Εδώ είμαι, όπως "πάντα", αν θες να μου θυμίσεις..
Άντε καλή αρχή, ελπίζω να μην είναι τόσο ζόρια εκεί. Καλημέρα να 'χουμε..
(ίσως να είμαι επηρεασμένος και από τα δικά μου, αλλά...) γιατί εμένα μου φαίνεται ότι μιλάτε στον "εαυτό" σας;;;
Τόσο λάθος κάνω;
Δεν ξερω τι εχει γινει ακριβως...Αλλα στο περιπου μπορω να καταλαβω...!
Δεν βγαζουν πουθενα τα ψεματα...Τον εαυτο μας κοροϊδευουμε και μονο...!Ζουμε σε μια αυταπατη!
Μιας και δεν πρόκειται για φανταστικό δημιούργημα,αλλά και ούτε για γκομενικό ζήτημα,ένα έχω να σου πω...
Όσο δεν κρατάς κακία μέσα σου κι όσο πιο εύκολα αφήνεις πίσω σου τέτοιες καταστάσεις, είναι σίγουρο πως αυτοί είναι που χάνουν στο τέλος..ακόμη κι αν δεν το καταλαβαίνουν..κάιποια στιγμή θα τους χτυπήσει κατάμουτρα αυτό το συναίσθημα...
Πολύ ωραία τα είπες...
Καλό βράδυ...
Spy,
χμμ... Σχεδόν ναι..
Σχεδόν...
Efhbe,
αυτό ξαναπές το! Είναι όμως γλυκιά και η αυταπάτη, όταν βέβαια δεν επιρεάζει κανέναν απ' τους γύρω σου.. Έστω όχι σοβαρά..
Καλό ξημέρωμα. :)
Unidentified,
και εγώ νομίζω πως έχεις δίκιο. Αν όχι πάλι, δε πειράζει εμείς να 'μαστε καλά..
Σ' ευχαριστώ. :)
Καλό σου ξημέρωμα..
Δημοσίευση σχολίου