Μόλις όμως ένιωσα να φεύγει αυτό που τόσο αγαπούσα (και δεν το 'ξερα) και δε συγκρινόταν με τίποτε άλλο, κομματιάστηκα, έγινα μικρός όσο ένα αγκάθι από τριαντάφυλλο. Και φοβήθηκα τόσο που ζήτησα βοήθεια και με είδα να πέφτω από 'κει πάνω.. Πρώτη φορά ντροπιάστηκα τόσο στον εαυτό μου, στον καθρέφτη μου.. Πρώτη φορά φοβήθηκα πως, ίσως και να χάσω...
Τώρα κατάλαβα πως κάτι αγαπώ.. Κ' έμαθα ν' αναγνωρίζω μέσα μου τι πραγματικά θέλω.. Ποιος είμαι...
Είμαι ο ένας, ο μοναδικός, ο χιλιοειπωμένος, το αφεντικό σου και ο δούλος σου. Είμαι ο άκαρδος γίγαντας που θα σε λιώσει μ' ένα πάτημα, ο δυνατός, ο άτροτος. Είμαι η πέτρα που άθελα σου κλότσησες, η μύγα στο φαϊ σου και η τρίχα που έπεσε απαρατήρητη απ' τα μαλλιά σου.. Είμαι η φωτιά που σε καίει και η φλόγα που μόλις έσβησες. Είμαι ό,τι δε λέω ούτε σε 'μένα, ο πιο μεγάλος φόβος μου και το αγαπημένο σου ταλέντο μου. Είμαι για 'μένα όλα κ' ίσως για 'σένα τίποτα. Είμαι για 'μένα τίποτα κ' ίσως για 'σενα όλα...
[Επιρρεασμένο απ' τον αυτοσαρκασμό του Liani (tied puppets).]
13 σχόλια:
φιλαρακι πανε να σε δει κανενα ψυχολογος γιατι καποια απο τις απειρες προσωπικοτητες σου βγηκε εκτος εαυτου :P
αλλα χαιρομαι που εμαθες εστω και για λιγο το ποιος ακριβως εισαι, ασχετα οτι ειναι για λιγο καιρο εως οτου αλλαξεις και παλι.
παντως με ξαφνιασες δεν ηξερα οτι μπορεις να αγαπησεις κιολας :O αυτο ειναι μεγα Νεο χΔ
Liani
εγω ειμαι ενας σαλιάρης και σαλιασμένος εμετικός και σιχαμένος βρωμοσαλίγκαρος. Ετσι τουλαχιστον μου ειπε πριν δεκα δευτερόλεπτα μια τσουπρα εδω δίπλα επειδή της είχα σπάσει τα νεύρα με τη μουσική που παίζει το μπλογκι του αποτέτοιου.Χα!
Βρίσκουμε λες την ταυτότητά μας, μέσα απ' τα συναισθήματά μας για τους άλλους (ή των άλλων για μας);
Ενδιαφέρον..
Αρκεί να μην είναι παραμορφωτικός ο καθρέφτης. ;)
Αυτό είναι αυτοπεποίθηση..ουάου..! :)
Είστε και μια λαβωμένη, ματωμένη πένα, λουσμένη στο Betadin, που αιμοραγεί ακόμα.
Ευτυχώς (για μας)...
:)
κύρειε μου,
μάλλον το βασίλειό σας άρχισε να παρακμάζει! οι πύλες της κολλάσεως τρίζουν! καλως ήρθατε στο μουντό και βαρετό φως!
Liani,
δυστυχώς η ευτυχώς ναι..
"Για μαζέψου λίγο!" (Αυτό πήγαινε σε ένα εγώ μου..) :P
Και 'γω ίσως χαίρομαι.. Χμμ...
Είδες καμιά φορά πάντως τι μπορεί να συμβεί!... Κ' εμένα με ξάφνιασα μπορώ να πω, αλλά μη νομίζεις, όλα μέχρι την επόμενη "μεταμόρφοση"... ;)
Σεισάχθεια,
γιατί τι κακό έχουν τα καημένα τα σαλιγκαράκια?.
Αχ αυτή η μουσική του Αποτέτοιου! Όχι ότι δε μου αρέσει, αλλά να, μου 'ρθε λίγο απότομη η αλλάγη... ;)
Καλό ξημέρωμα! :)
Madame de la Luna,
απ' των άλλων για μας δε νομίζω, αλλά απ' τα συναισθήματά μας για τους άλλους ναι! (Και όχι μόνο για ανθρώπους, αλλά και γενικότερα στο πως βλέπεις κάποια πράγματα..)
Όσο για τον καθρέφτη, αυτό νομίζω είναι θέμα του καθενός μας..
Καλό ξημέρωμα.. :)
Nina,
ε, μας χρειάζεται και αυτή που και που, δε νομίζεις? ;) Αλλά ορίστε που δεν κάνει πάντα καλό..
Την καλημέρα μου! :)
Spy,
ευτυχώς??.. Ίσως ναι... :)
(Τώρα εγώ δεν ξέρω ακριβώς γιατί, αλλά η αίσθηση που μου άφησε αυτό το σχόλιο μου άρεσε πολύ..)
Καλημέρα!
Stolenblood,
ξέρω ότι δεν μπορώ να κρυφτώ πολύ απ' αυτούς που ξέρουν και αυτό είναι που με έκανε να τρομάξω περισσότερο στο αντίκρισμα των πρώτων δύο προτάσεων σου.. Γιατί (δυστυχώς για 'μένα) δεν είναι τυχαίες κουβέντες και ξέρω καλά πως πλέον, κάτι πάει στραβά...
Νομίζω ήρθε η ώρα για αναδιοργάνωση και ανασυγκρότηση... Σ' ευχαριστώ πάντως που μου το πες, έστω και με λίγη τρομοκρατική διάθεση, γιατί κάπου κάπου χρειάζομαι ανθρώπους να μου το θυμίζουν.. ;) Ξέρεις πως δεν αντέχω για πολύ ώρα το φως.. :P
Καλημέρα πλέον φίλε! :)
you are the devil in disguise..
(παρακαλώ το παραπάνω να ληφθή ωσάν κοπλιμέντο)
Αποτέτοιε,
σαν τα χιόνια! :)
Φήμες λένε ότι όταν κάποιος απουσιάζει για καιρό από τα blog σημαίνει ότι καλοπερνάει και ζει έντονα.. ;) Δε θα ρωτήσω αν ισχύει..
Τώρα μπορώ να πω ότι κοκκίνισα. :P
Ευχαριστώ και καλό σας βράδυ μίστερ, "Ghostblogger"..!
Ετσι ειναι η ζωη...Ελπιζω να μην μεινει για παντα μακρια σου...!!
You are beautiful.
Efhbe,
έτσι ακριβώς είναι.. ;)
Καλή σου μέρα!.
Theorema,
σιγά καλέ, ντρέπομαι λέμε!! :P
Καλημέρα! :)
Δημοσίευση σχολίου