To The Next Step, 'Till The Last Step...

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Just Words...


Πόσο λυπάμαι για τις λέξεις που έχασαν την αξία τους απ' την καθημερινή τους χρήση.. Πόσο ψεύτικος έχει γίνει ο κόσμος γύρω μου, γύρω μας.. Και δεν ξέρεις πια ποιον να πιστέψεις.. Δεν εμπιστεύεσαι ούτε καν τον εαυτό σου, όταν σε ακούς να λες: "σ' αγαπώ, θα πέθαινα για σένα..." και αμέσως την επόμενη στιγμή με το πιο ανέκφραστο βλέμα που έχεις κοιτιέσαι στον καθρέφτη και αναρρωτιέσαι, και αύριο? Κι αν δεν νιώθω έτσι κ' αύριο?.. Μα είναι γλυκό το τώρα και σε κάνει να ξεχνιέσαι, ν' αδιαφορείς για την επόμενη φορά που θα βρεθείς αντιμέτωπος με τις ίδιες λέξεις...
Και ποιος μπορεί να σου πει ποιο συναίσθημα να εμπιστευτείς στο κάτω κάτω?.. Λέξεις μικρές, ανούσιες, σαν τον αέρα πηγαίνουν κ' έρχονται και δε σταματούν ποτέ. Ποτέ όμως.. Κανενός η καρδιά δε μπορεί να φυλακίσει για πάντα ένα συναίσθημα.. Τα συναισθήματα είναι πουλιά, ελεύθερα που όταν έρθει η ώρα τους φεύγουν. Και εκεί πρέπει να φανείς δυνατός, γιατί κανείς δε θα σου σταθεί πραγματικά.. Όχι από κακία, ίσως απλά επειδή δε θα καταλάβει.. Και αυτοί που ξέρουν, που έζησαν, φοβούνται.. Δε μιλάνε και τρέχουν για να βρουν μια σκοτεινή γωνιά να κρυφτούν.. Έτσι και εσύ πρέπει να βρεις τη γωνιά σου και να περιμένεις να ξημερώσει. Κι ας μη ξημερώσει ποτέ...
Και όλα αυτά γιατί ξεγελάστηκες, γιατί πίστεψες.. Στις λέξεις, σε 'σένα, σ' αυτούς.. Και εκεί που είσαι θαμμένος στη σκιά μια φράση σκάει και βγαίνει από μέσα σου.. Και την ακούς καθαρά: "πόσο ψεύτικος έχει γίνει ο κόσμος εκεί έξω.." και αμέσως τα μάτια κλείνουν, οι αισθήσεις αδρανοποιούνται και ξεκινάς να μαζεύεις τα κομμάτια σου στο πιο ασφαλές μέρος που ξέρεις, στο Εγώ σου.. Και όταν καταλάβεις πως τα παραμύθια τελειώνουν, πως δεν υπάρχουν πρίγκιπες, ούτε πριγκίπισσες, είναι πλέον αργά..
Και μετά από όλα αυτά, μπορεί και ν' ακούσεις ένα συγγνώμη... Ίσως και να το δεχτείς, αλλά βαθιά μέσα σου ξέρεις, ότι σε καμία περίπτωση οκτώ γράμματα δεν αρκούν για να σβύσουν το παρελθόν.. Και με την πρώτη ευκαιρία θα το ξανακούσεις, αυτή τη φορά πιο ισχυρό, όμως και πάλι αδύναμο.. Αδύναμο να υποστηρίξει το βάρος της αξίας του. Και εσύ είσαι εκεί, έτοιμος να δώσεις, να ξεγελαστείς ξανά και έπειτα να κρυφτείς πάλι πίσω στις σκιές σου...



Έβγαλα το κάτι μου στο φως της μέρας σας, αλλά "ευτυχώς" κανείς δε μ' άκουσε, κανείς δε πίστεψε, κανείς δε κατάλαβε...
Πόσο λυπάμαι για τις λέξεις που έχασαν την αξία τους...

19 σχόλια:

annanas είπε...

Μνημόσυνο στις λέξεις που έχασαν την αξία τους, ε; Εγώ λυπάμαι περισσότερο για τους ανθρώπους που τις ξεστομίζουν. Κι ευτυχώς δεν ανήκω σ' αυτή την κατηγορία.

Adis είπε...

Annana,
ναι, ίσως και να 'χεις δίκιο. Για τους ανθρώπους θα 'πρεπε ίσως να πω.. Και χαίρομαι που δεν ανήκεις σ' αυτήν την κατηγορία (ούτε και 'γω)!. :)

Δεν κοιμάσαι ε??

annanas είπε...

Προσπάθησα αλλά δε μ' αφήνουν οι σκέψεις. Και ξαναγύρισα :)

annanas είπε...

και καλό μας μήνα!!!

Katerina... είπε...

2 μέρες και αμέσως τα μάτια κλείνουν, οι αισθήσεις αδρανοποιούνται
και ξεκινάς να μαζεύεις τα κομμάτια σου στο πιο ασφαλές μέρος που ξέρεις,
στο Εγώ σου..
Και όταν καταλάβεις πως τα παραμύθια τελειώνουν,
πως δεν υπάρχουν πρίγκιπες, ούτε πριγκίπισσες, είναι πλέον αργά..
Και μετά από όλα αυτά, μπορεί και ν' ακούσεις ένα συγγνώμη...
Ίσως και να το δεχτείς, αλλά βαθιά μέσα σου ξέρεις,
ότι σε καμία περίπτωση οκτώ γράμματα δεν αρκούν για να σβύσουν το παρελθόν..
Οι 2 τελευταίες μέρες μου .. Πάλι μέσα στο μυαλό μου είσαι...
ή εγω μέσα στο δικό σου...
Τι να πώ..
Τελικά να μου το θυμηθείς...
Εμάς η σχέση μας είναι καρμική...
Καλό μήνα!

Adis είπε...

Annana,
σκέψεις... Αυτό ξαναπές το. Τώρα τελευταία μας έρχονται με το τσουβάλι. ;)

Καλό μήνα! :)


Katerina,
είμαι σίγουρος... ;)
Καλό μήνα επίσης (ελίζω όχι όπως ο προηγούμενος σου)! :P
Και πλέον καλημέρα! (Όσο γίνεται)..

theorema είπε...

Η επίγνωση είναι δύναμη. Να μην την φοβάστε. Πάντα σε καλό δρόμο θα σας οδηγεί. Και κάτι μου λέει πως θα ανοίγει και κάτι μικρούς παράδρομους γεμάτους εικόνες που προς το παρόν δεν έχετε καν χαράξει στο χάρτη...

efhbos είπε...

Πρωτον...Ποια ειναι αυτη η λεξη με τα 8 γραμματα?

Υπαρχουν και ανθρωποι δεν φοβουνται τα οσα εζησαν...Ψαξε να τους βρεις...!

Le Chat Noir είπε...

Λέξεις ... Λέξεις ... Αποκυηματα σκέψεων και τιποτα περισσότερο! Συνήθως τις κατηγορούμε όταν έχουν την μορφή κοφτερής λεπίδας και τις πιστεύουμε οταν μας σερβίρονται καραμελωμένες, ταξιδευοντας μας...

Αραγε έχει περισσότερο αξία ένα μπουκέτο λέξεων από μια μοναδική και μικρο - αξιομνημονευτη πραξη ;;;

Le Chat Noir είπε...

A! Συγχώρα την αξιολύπητη μνήμη μου αλλα φεύγοντας από το προηγούμενο σχόλιο ξέχασα να σου αφιερώσω το τραγούδι που "διάβαζα" την στιγμή που "ακουγα" τις λέξεις στην αναρτηση σου...

http://www.youtube.com/watch?v=X4coAsEekgM





xxx

Madame de la Luna είπε...

Την έχουν χάσει, αλλά κάποιες φορές πιστεύουμε στ' αλήθεια πως αυτό που λέμε το εννοούμε. Κι αυτό είναι ένα 'άλλοθι' που μετράει όσο να πεις. Άσχετα αν ο χρόνος μας διαψεύδει..

Adis είπε...

Theorema,
ναι είναι δύναμη συμφωνώ.. Όσο για το δεύτερο δε θέλω ν' αποκλείω περιπτώσεις, μπορεί και να συμβεί. ;)

Καλό βράδυ!.


Efhbos,
σ-υ-γ-γ-ν-ώ-μ-η είναι η λέξη..
Όντως υπάρχουν, αλλά ακόμη κι αυτοί δεν μπορούν να σου σιγουρέψουν το αύριο..

Καλό βράδυ! :)

Adis είπε...

Le Chat Noir,
το μπουκέτο έχει πιο πολύ αξία στο μάτι και το μάτι είναι που δέχεται την πρώτη εντύπωση.. Άτιμο αυτό, αλλά έτσι γίνεται.. ;)

(Και σ' ευχαριστώ για το λινκ! Αν και γενικά δεν πολυακούω τέτοια, μου το 'στειλες την καταλληλότερη στιγμή!)
Καληνύχτα! :)


Madame de la Luna,
δεν πιστεύω πως είναι και τόσο άσχετο.. Ο χρόνος είναι που δίνει αξία σε πολλά πράγματα.. Και αυτό που λες "άλλοθι", μπορεί όντως να είναι, αλλά το θέμα είναι ότι αν το πιστέψεις και το δεχτείς μέσα σου θ' αρχίσεις να το χρησημοποιείς, υποσυνείδητα ίσως, για να μην νιώθεις ενοχές.. Και εντάξει, δε λέω να νιώθεις ενοχές, αλλά σίγουρα αυτή η κατάσταση είναι ψευδαισθησιακή και το καταλαβαίνεις πάντα αργά!.. Ίσως βέβαια και να 'χεις δίκιο, δεν είμαι ακόμη πολύ σίγουρος.. Χμμ...

Καληνύχτα!! :)

Ανώνυμος είπε...

Ena paixnidi pou mou edwse o psilos pou exei na kanei me ena hacker leei sthn epikefalida ''trust is a weakness''....toso sofa logia kata thn gnwmh mou apo ena aplo paixnidi...H pseudaisthish tou 'authn ti fora den tha thn pathsw' eghtai sthn adhnamia ths psuxhs na thnei na empisteuetai...

sorry mwre gia t greeklish alla variemai na vazw tonous...

..wonderboy..

\O/
|
/ \

Adis είπε...

Wonderboy,
απλά πρέπει να εμπιστευτείς τον εαυτό σου τη σωστή στιγμή και να τον αφήσεις να εμιστευτεί τον απέναντι του. Και εκεί είναι το δύσκολο, γιατί το να μην εμπιστευτείς κανέναν ποτέ ίσως να σου βγει σε κακό κάποτε..
Όσο για τα Ελ-γγλικά, ξέρεις ότι μπορείς να γράψεις Ελληνικά και χωρίς τόνους.. ;) Σορρυμένος! :)


Γλύκα,
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. :) Χαίρομαι που η πρώτη ματιά σου άφησε τέτοια εντύπωση!.
Καλός ήρθες!! :)

Kévin είπε...

Είναι πράγματι πολύ όμορφο Blog..Γράφεις πολύ ωραία και κυρίως σωστά πράγματα... Νομίζω ότι ήταν μια ευχάριστη διακοπή στην κουραστική καθημερινότητα...

Υ.Γ: Προστέθηκες στα αγαπημένα μου...

Adis είπε...

Kévin,
χαίρομαι που το πιστεύεις αυτό! :)
Να περνάς που και που, κερνάω καφέ! :P

Καλή σου μέρα! :)

Kévin είπε...

Το κομμάτι που έχεις βάλει στη σελίδα σου πώς λέγεται? Είναι καταπληκτικό.. Παίζω πιάνο και πολύ θα ήθελα να το βρω για να το παίξω..
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων..

Αμα θες κάνε και μια βόλτα απο το δικό μου blog, κερνάω και εγώ καφέ ;)

Adis είπε...

Kévin,
και να φανταστείς είναι από ένα παιχνίδι! Λέγεται: "To Zanarkand" από: "F.F.X"

http://www.youtube.com/watch?v=LGqTA2Uae3s

Πολύ θα 'θελα να μπορούσα να το παίξω και 'γω! :(
Καλό παίξημο πάντως! :)

Καλή σου μέρα!

Kiitos...