Και τώρα όλα μοιάζουν να πήραν το δρόμο τους.. "Είσαι ευχαριστημένος?", τον ρώτησε.. Δεν ήξερε ν' απαντήσει όμως τώρα υπήρχαν στόχοι, υπήρχε λόγος, υπήρχε κάτι.. Καλύτερα ίσως έτσι.. Δεν πειράζει που πέτρωσαν τα χέρια και δε μπορώ πλέον να νιώσω, δεν πειράζει που πάγωσε το μυαλό και δε μπορώ να σκεφτώ, να δω καθαρά.. Ούτε και εσύ μπορείς εξ άλλου, ούτε κανείς απ' αυτούς που νομίζουν ότι ξέρουν καταλαβαίνει τι γίνεται.. Καλά δεν περνάμε όμως όλοι? Ναι, έτσι φαίνεται στα μάτια τους. Αυτό φτάνει, καλά είμαστε 'ντάξει...
Χθες προχωρούσαμε "όλοι" μαζί σ' ένα άγνωστο στενό και τότε σε θυμήθηκα.. Κοίταξα γύρω μου, όλοι τους γελούσαν και γέλασα και εγώ μαζί τους.. Κοίτα τι περίεργο καταφέραμε, σκέφτηκα.. Κάποτε τα πρόσωπα αυτά ήταν όλα σκεπτικά και στον κόσμο τους χωρίς κουβέντες μεταξύ τους, χωρίς λόγο ύπαρξης ο ένας δίπλα στον άλλο.. Και όμως τότε ζούσαμε προσπαθώντας κάτι που (ίσως νομίζαμε ότι) θέλαμε και αυτό ήταν αρκετό για να πεις πως είσαι ευχαριστημένος απ' το λίγο που είχες.. Τώρα είναι χαρούμενα πρόσωπα, συγχρονισμένα χαμογελαστοί και ευδιάθετοι.. Και όμως λείπει η ουσία, αλλά κανείς δε μιλάει γι' αυτό κι ας ξέρει.. Γιατί φοβούνται ν' αντιμετωπίσουν το μετά.. Γιατί κανείς δε θυμάται πλέον τι θα πει "ουσία".. Αλλά ποιος νοιάζεται? Καλά δεν περνάμε? Ναι, έτσι φαίνεται στα μάτια τους. Εντάξει αυτό φτάνει, καλά είμαστε τότε...
Χθες προχωρούσαμε "όλοι" μαζί σ' ένα άγνωστο στενό και τότε σε θυμήθηκα.. Κοίταξα γύρω μου, όλοι τους γελούσαν και γέλασα και εγώ μαζί τους.. Κοίτα τι περίεργο καταφέραμε, σκέφτηκα.. Κάποτε τα πρόσωπα αυτά ήταν όλα σκεπτικά και στον κόσμο τους χωρίς κουβέντες μεταξύ τους, χωρίς λόγο ύπαρξης ο ένας δίπλα στον άλλο.. Και όμως τότε ζούσαμε προσπαθώντας κάτι που (ίσως νομίζαμε ότι) θέλαμε και αυτό ήταν αρκετό για να πεις πως είσαι ευχαριστημένος απ' το λίγο που είχες.. Τώρα είναι χαρούμενα πρόσωπα, συγχρονισμένα χαμογελαστοί και ευδιάθετοι.. Και όμως λείπει η ουσία, αλλά κανείς δε μιλάει γι' αυτό κι ας ξέρει.. Γιατί φοβούνται ν' αντιμετωπίσουν το μετά.. Γιατί κανείς δε θυμάται πλέον τι θα πει "ουσία".. Αλλά ποιος νοιάζεται? Καλά δεν περνάμε? Ναι, έτσι φαίνεται στα μάτια τους. Εντάξει αυτό φτάνει, καλά είμαστε τότε...