Friendly Lies

Ναι, σου είπα ψέματα. Ε και? Και 'συ δε μου 'χεις πει?... Γιατί δεν είναι το ίδιο? Ο καθένας μας κοιτάει πάντα το συμφέρον του, αυτή ήταν η συμφωνία μας απ' την αρχή. Αυτό γίνεται με όλους.. Η μήπως κάνω λάθος? Θα σου περάσει με τον καιρό, όπως μου πέρασε και 'μένα. "Aika multaa muistot" όπως θα 'λεγε κι ένας φίλος. "Ο χρόνος θάβει τις αναμνήσεις", στη γλώσσα σου. Όχι μη μου κρατάς κακία. Ξέρω είναι δύσκολο, αλλά δεν το ήθελα. Δηλαδή δεν το είχα σχεδιάσει απ' την αρχή εννοώ. Ίσως λίγο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να καταλήξει έτσι.. Και ίσως έτσι να είναι καλύτερα και για τους δυο μας.. Συγνώμη, αλλά ξέρεις πως είναι αυτά. Όταν έρθει εκείνη η καταραμένη στιγμή που κινδυνεύει το τομάρι σου θα κάνεις τα πάντα για να γλιτώσεις. Για να κερδίσεις κάτι, να τη βγάλεις με καθαρό κέρδος, για να έχεις τη δύναμη, για σένα. Ίσως πάλι απλά να μη μπορείς να είσαι εσύ. Και άντε στο διάολο όλα. Έτσι απλά. Τι θες τώρα, εξηγήσεις? Γιατί, για να δικαιολογηθώ? Δε θέλω, κουράστηκα.. Μήπως και 'συ αυτό δε θα 'κανες στην τελική? Και δε σε κατηγορώ, λογικό είναι. Κοινός άνθρωπος δεν είσαι?

Και όλοι αυτοί που είναι γύρω σου? Που πιστεύουν σε σένα? Που "σ' αγαπάνε"?... Και τη μας νοιάζει? Εγώ βολεύτηκα τώρα και δε γυρίζω πίσω για κανέναν. Τώρα θα μου πεις, πάντα αυτό δεν έκανες?. Καιρός λοιπόν να το κάνεις και 'συ. Να σταθείς στα πόδια σου. Μόνο στα δικά σου. Χωρίς να έχεις ανάγκη από κανέναν τους. Και αν έχω δίκιο και μετά από καιρό θες να μ' ευχαριστήσεις εκεί θα 'μαι... Αν πάλι έχω άδικο κοίτα να τα βολέψεις με το δικό σου τρόπο. Γιατί αλλιώς μπορεί να χρειαστεί μια μέρα κάποιος να πατήσει πάνω απ' το πτώμα σου, ή να σου ρίξει λίγα ξερά τριαντάφυλλα πάνω σε κάνα ψευτομάρμαρο, και να 'σαι σίγουρος, εκεί θα 'μαι... Και μη νομίζεις ότι εσύ ήσουν καλύτερος. Τουλάχιστον εγώ σε είχα προειδοποιήσει για το τι είμαστε. Για το τι είμαι. Με τον τρόπο μου, αλλά το 'κανα. Ξέρω θα μου πεις, πάντα αυτό δεν έκανες?. Ναι, θέλω να 'μαι τυπικός σ' αυτά. Έτσι είναι οι σωστοί επαγγελματίες, οι σωστοί συνεργάτες, οι σωστοί φίλοι. Σωστά?... Και λίγα σου 'κανα. Αλλά δεν ξεχνάω.. Απλά θέλω ν' αφήσω και κάτι για το μέλλον. Ίσως να μου χρειαστεί, να μην έχω μια αφορμή να σταθώ? Έτσι μπας και τα ξαναπούμε. Αλλά φτάνει, πολλά είπαμε/είπα και ίσως χωρίς λόγο. Ίσως να μην καταλάβεις ούτε τώρα, αλλά δεν πειράζει. Κοινός άνθρωπος δεν είσαι?

Μην προσπαθείς να με μάθεις με το ζόρι, γιατί πολύ απλά ούτε εγώ δε με ξέρω... Τι νομίζεις επειδή "τα λέγαμε" τόσο καιρό με ήξερες? Η τώρα που στα λέω αυτά μ' έμαθες? Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να γνωρίσεις μία μάσκα ακόμη. Αλλά μόλις την αλλάξω είσαι πάλι στο μηδέν. Όπως και 'γω. Αλλά εγώ δεν κοιτάζω πίσω, πηγαίνω μόνο μπροστά. Σταθερά βήματα μέχρι το τελευταίο μου... Γιατί, θα 'ρθει κι αυτό κάποια στιγμή. Κοινός άνθρωπος δεν είμαι?