To The Next Step, 'Till The Last Step...

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

For You




Το έβαλα στη θέση του...

Το άφησα εκεί και σηκώθηκα. Μετά πήγα προς το μπαλκόνι και μ' ένα άλμα έφυγα. Πέταξα...
Ούτε καν πρόλαβα να σε χαιρετήσω. Δεν ξέρω ποιο ήταν το σωστό, τι έπρεπε να κάνω. Ξέρω όμως ότι όσο πιο πολύ το σκέφτεσαι τόσο πιο πολύ απομακρήνεσαι απ' το να το κάνεις, γι' αυτό κ' έπραξα γρήγορα. Εντάξει μπορεί να μην είχα στη διάθεσή μου τα κατάλληλα "εργαλεία", αυτά που ίσως θα 'θελα, αυτά που ίσως σου άξιζαν, αλλά κι αυτό έκανε τη δουλειά του. Και όλα τριγύρω ξαφνικά αναστατώθηκαν και άρχισαν να σβήνουν καθώς το κόκκινο μας χαμογελούσε. Δέκα εκατοστά περίπου, μπορεί και περισσότερα, φώλιασαν μέσα σου. Κ' έστεισαν ξέφρενο χορό μαζί με ό,τι υπήρχε εκεί. Φόβος, μίσος, ζήλια (κ' ό,τι άλλο έκρυβες καλά τόσο καιρό στο βάθος της)... Και τι δε θα 'δινα για να ήμουν εγώ στη θέση τους, εκεί μέσα...

Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά στο είχα πει κάποτε: "Θα σε πάρω μαζί μου, να φύγουμε μακριά από 'δω, μαζί". Τότε που ήμασταν ένα, θυμάσαι? Τότε, που πονούσα όταν χτυπούσες, που δάκρυζες όταν λυπόμουν. Τότε που δε μας ένοιαζε τίποτα κ' η κάθε μας στιγμή ήταν σαν κλεμένο λεπτό απ' τον παράδεισο. Τότε...
Και να που το 'κανα. Η τουλάχιστον προσπάθησα. Βλέπεις, δεν πιάνει πάντα.. Δυστυχώς εγώ είμαι ακόμη εδώ. Μάλλον δεν ήταν αρκετά ψηλά.. (Έπρεπε να είχα ανέβει στην ταράτσα). Ίσως πάλι να είναι καλύτερα έτσι, γιατί τώρα θα έχεις και κάποιον να σου αφήνει μερικά λουλούδια πάνω στο βαρύ σου μάρμαρο.. Ξέρεις, έτσι για τα τυπικά. Ε, ίσως να παίζω και κανένα τραγούδι στην κιθάρα και να πίνω στην υγειά σου που και που..

Και πλέον κοιμάμαι ήσυχος, γιατί ξέρω ότι έκανα αυτό που έπρεπε.  Το έβαλα στη θέση του...
Ακριβώς εκεί που ήμουν κάποτε εγώ.
Στην καρδιά σου...

15 σχόλια:

Katerina... είπε...

silent whispers...
απο 'μενα για σένα...
Καλό σου απόγευμα

Tali είπε...

Αρα σταματα να σκεφτεσαι και πραξε...
αυτα που θα γινουν ομορφες αναμνησεις μετα!

Adis είπε...

Spy,
ξέρεις, δεν είναι καλό να χρωστάς.. Καλύτερα ότι πεις να το κάνεις πράξη..
Τι να κάνουμε αυτά έχει η ζωή! ;)


Katerina,
χαίρομαι που πέρασες από 'δω, όμως μου κάνεις μια χάρη??
Ξαναπές το λίγο πιο σιγά για να σ' ακούσω καθαρά... :P
Καλό σου βράδυ.


Talisker Stt.,
welcome!
Νομίζω ότι δεν γίνονται όλα όμοφες αναμνήσεις δυστυχώς.. Άλλα γίνονται θληβερές, άλλα γελείες, άλλα ανούσιες... Και το κακό/καλό είναι ότι όντως οι σκέψεις γίνονται πράξεις και στο τέλος, οι αναμνήσεις περισσεύουν..
Καληνύχτα! :)

Archie είπε...

Xμμ τουλαχιστο αν δεν πραξεις δεν προκειται να μαθεις ποτε αν οι αναμνησεις αυτες ειναι αληθινες ...



ΧΧΧ

Madame de la Luna είπε...

Τίποτα δεν μπορώ να γράψω. Απλώς ανοίγω και κλείνω ξανά και ξανά αυτό το παράθυρο..

Μπορεί και να καταλάβεις.

Sive είπε...

kseris m fenete periergo enas anthropos na niothi kapia pragmata k na ta thavi toso vathia mesa t. k na afini mia mikri iliaxtida na pernaei isa isa gia na mn fenete telios adiaforos eno mesa tou krivi enan ilio

ekpizo kapia mera na mn skasis sinestimatika..

k sxetika m ena sxolio..
an to afisis anixto dn tha gini pote anamnisi
kanto esto anamnisi kali,kaki,gelia oti dimote alla prospathise na to zisis.

Adis είπε...

Archie,
έχεις ένα δίκιο.. Ολη μας η ζωή ένα ρίσκο ανάμεσα σε εκατοντάδες επιλογές...
Καλημέρα!


Madame de la Luna,
μπορεί και να κατάλαβα..
(Τώρα μ' έβαλες σε σκέψεις..) :P
Καλή σου μέρα!


Sive,
και 'γω το ελπίζω.. Αν και το συγκεκριμένο ποστ είναι σχεδόν, τελείως φανταστικό.. Αλλά επειδή ξέρω ότι το λες και γενικότερα, θα κάνω μια προσπάθεια ν' αλλάξω κάτι...

Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί επιμένεις τόσο στο να το ζήσω.. Δεν είναι απαρέτητο να γίνουν όλα αναμνήσεις.. Ας αφήσουμε και κάποια να ξεχαστούν... ;)
Τα λέμε.. Μέρα!

Sive είπε...

Epimeno gia na apeleftherosis oli tn sinestimatiki vomva p krivis mesa s!
k na prospathis na ksexasis kati oso prospathis pistevo pos dn prokite na gini..
An einai na ksexasti tha figi apo mono tou..

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν θυμάσαι, αλλά στο είχα πει κάποτε: "Θα σε πάρω μαζί μου, να φύγουμε μακριά από 'δω, μαζί".
μεγαλες κουβεντες που μενουν μονο στα λογια... και συμβαινει τοσο συχνα που αναρωτιεμαι αν οντως ετσι πρεπει να γινεται... κριμα ομως θα ελεγε κανεις, γιατι σκεφτομαι πως καποια πραγματα αξιζαν. (οπως ισως να ελεγε και ενας φιλος)... ομως μου εβγαλες ενα συναισθημα υπερβολικου μισους μετα απο υπερβολικη αγαπη. ποιος ξερει τι συνεβει αραγε... παντως οτι και αν σου εκανε θαρρω πως δεν αξιζε τετοια αντιμετωπιση. δικο σου το μαχαιρι, δικη σου και η κινηση. εσυ ξερεις. ...ξερεις..?
-33-

Adis είπε...

Sive,
ξέρεις, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο.. (Νομίζω τα 'χουμε ξαναπεί εμείς...).

Και πιστεύω πως είμαι πολύ ήρεμος μέσα μου για να κρύβω βόμβες.. :)
Καλό ξημέρωμα!..


-33-,
ότι αξίζει μένει. Όλα τ' άλλα πάνε από 'κει που 'ρθαν..

Όσο για το κείμενο, τίποτα δε συνέβει, είναι τελείως παραμύθι.. Μου ήρθε μετά από ένα γελείο όνειρο που είδα... Καμιά φορά δε χρειάζεται να κάνει ο άλλος τίποτα, απλά... ...κουράζεσαι. Έτσι δεν είναι?...

Είπες: "πάντως ό,τι και αν σου έκανε θαρρώ πως δεν άξιζε τέτοια αντιμετώπιση." Ε, για να το λες εσύ, κάτι θα ξέρεις...
Αντίο.

annanas είπε...

αν κουράζεσαι λέει!

Καλά Χριστούγεννα :)

Adis είπε...

Annana,
ναι, ναι... Πιστεύω να με καταλαβαίνεις εσύ.. ;)

Καλά Χριστούγεννα επίσης!! Καλά να περάσεις αυτές τις μέρες! :)

Σεισάχθεια είπε...

Αρα δεν το βάλατε στη θέση του.
Το βάλατε στη θέση σας, αγαπητέ.

Κρίμα.
πάλι καλά που έιναι σχεδόν, τελείως φανταστική ιστορία.

Γιατι αλλιώς θα πονούσε πολύ.
όχι μόνο σχεδόν,τελείως φανταστικά.

Sive είπε...

adi..
Oses maskes k na alaksis..
Tha iparxoun atoma pou tha vlepoun pos kati mesa sou se troei..
Oso kala k an to krivis..


kalimera^^

Adis είπε...

Σεισάχθεια,
ναι όντως, δεν το 'χα σκεφτεί έτσι.. :) Αλλά η θέση του είναι πλέον η θέση μου..

Το φαντάζεσαι?.. (Πάλι καλά..) :P
Καληνύχτα!.


Sive,
πάλι εσύ? Αμάν βρε αγόρι μου, δεν λες να καταλάβεις ε?.. :P

(Κρατάω τις καλύτερες μου για το τέλος)...
Νύχτα!. :)

Kiitos...