The Meeting

Έσταξε μια φράση στο αυτί του και χάθηκε κάπου ανάμεσα στα άστρα.. Και τότε ο νεογέννητος εγκέφαλός του πλημμύρισε με γνώση:
"Τυφλός προχωράει στο μονοπάτι της ζωής αυτός που την αντανάκλασή του δε μπορεί να δει κοιτώντας στον καθρέφτη..."
 
...και το επόμενο πρωί ξύπνησε με μια περίεργη διάθεση.. Πήγε κοντά στο παράθυρο και κοίταξε έξω. Τα σύννεφα στον ουρανό έμοιαζαν με αμέτρητες πεταλούδες που πετούσαν πάνω απ' τα όνειρα όλων αυτών που ακόμη στριφογύριζαν μέσα στις κουβέρτες τους.. Και τα κλαδιά των δέντρων στο απέναντι πάρκο χόρευαν αρμονικά μαζί με τα λουλούδια στο ρυθμό της... Έτριψε βιαστικά τα μάτια του και κοίταξε πίσω του σκεπτόμενος..

Έκανε 8 αθόρυβα βήματα προς το μέρος της και του φάνηκε σαν να πέρασαν 8 κακόκεφοι μήνες μπροστά απ' τα χείλη της ζωής τους.. Ό,τι αξίζει θέλει κόπο, ψιθύρισε.. Και τα χείλη του δάκρυσαν μαζί με τα δικά της.. Και όταν οι σταγόνες από αίμα άγγιξαν το έδαφος έγιναν ένα όπως και αυτοί.. Τώρα σε ξέρω, είπε και την ακούμπησε προσεκτικά με το δεξί του χέρι λες και ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχε..

Έπειτα επέτρεψε στον εαυτό του ένα χαμόγελο ανακούφισης.. "Τώρα με ξέρω, γιατί γνώρισα εσένα.. Η αλήθεια μου κρύβεται μέσα σου, μέσα στην πιο βαθιά σου ανάγκη... Και μόνο εσύ ξέρεις πως να τη χειριστείς σωστά.. Σου παραδίνομαι λοιπόν...", είπε σιωπηλά και πήγε αμέσως να φορέσει τα καλά του για να υποδεχθεί την πιο όμορφη μέρα της ζωής του, όπου μια νέα αρχή τον περίμενε.. Η αρχή της γνωριμίας μαζί του.. Της γνωριμίας με τον πραγματικό του εαυτό...