To The Next Step, 'Till The Last Step...

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Rebuilding...

- Γεια. Ήρθα.
- Γύρισες?
- Ναι, πάλι εδώ. Όπως τότε..
- Μπα, τώρα μας θυμήθηκες?
- Μην το λες αυτό..
- Έλεγες πως δε μας είχες ανάγκη, τι έγινε τώρα?
- Συγνώμη, είμαι ηλίθιος τελικά.. Δεν τα κατάφερα. Απέτυχα..
- Το 'ξερα.. Και τι θες τώρα?
- Σας χρειάζομαι.. Και τους δύο.
- Νωρίς το κατάλαβες..
- Πρέπει να βρω πάλι τις ισορροπίες μου. Και δε μπορώ μόνος μου.
- Έτσι σκατά που τα 'κανες λούσου τα τώρα.
- Δε θ' αντέξω για πολύ ακόμα..
- Αυτό να το σκεφτόσουν εξ αρχής.
- Το ξέρουμε όλοι πως κανείς μας δε θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα μόνος του..
- Εσύ το επέλεξες να χωρίσουμε.
- Είμαι αδύναμος.. Το ίδιο και εσείς χωρίς εμένα..
- Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω.
- Δε σου ζητάω αυτό..
- Τότε?
- Απλά μια νέα αρχή θέλω. Να βρω ξανά τον εαυτό μου..
- Ό,τι χτίζαμε τόσο καιρό το κατέστρεψες μέσα σε λίγες μέρες...
- Έκανα λάθος, το παραδέχομαι εντάξει?
- Στο είχα πει πως μια μέρα θα γινόταν αυτό.. Ποτέ δε μ' άκουσες όμως..
- Ωραία, έχεις δίκιο. Και τώρα τι κάνουμε δηλαδή?..
- Αν κάνεις ό,τι σου λέω χωρίς να ξαναφέρεις αντίρηση ίσως και να διωρθώσουν κάπως τα πράγματα..
- Ξέρεις πως αυτό δε γίνεται. Κάποια πράγματα έχουν αλλάξει πλέον.. Και δεν είσαι μόνος σου σ' αυτό!
- Όσο έπαιρνα εγώ τις αποφάσεις όλα ήταν μια χαρά..
- Ε όχι και όλα!..
- Ναι, αλλά τουλάχιστον ήξερες τι σου γινόταν... Είχαμε τα στάνταρ μας, τα σταθερά βήματά μας.. Τους κανόνες μας.. Εκείνους τους απαραβίαστους κανόνες... Θυμάσαι?..
- Πως μπορώ να ξεχάσω?..
- Κι όμως αυτό δείχνεις με τον εγωισμό σου..
- Ποιος μιλάει!?...
- Από τη στιγμή που άρχισες να παίρνεις πρωτοβουλίες και να κάνεις το δικό σου όλα άλλαξαν. Ούτε εσύ ξέρεις ποιος είσαι τώρα..
- Το ίδιο και εσείς.. Γι' αυτό ζητάω κατανόηση και μια τελευταία χάρη..
- Ξέρεις όμως πως δε γίνεται να τα 'χεις όλα δικά σου.. Αν επιστρέψεις θα πρέπει οι αποφάσεις που θα παίρνονται να είναι δικές μου. Και αυτό σημαίνει πως θα πρέπει ν' απαρνηθείς πολλά..
- Δηλαδή?..
- Ό,τι μπορεί να βρεθεί εμπόδιο στο δρόμο μας, στους αρχικούς μας στόχους..
- Όμως τώρα θέλω και άλλα.. Έχω πλέον εθιστεί και δε θα είναι εύκολο να τ' αφήσω πίσω έτσι απλά..
- Το ξέρω. Πάντα πίστευα πως ήσουν αδύναμος και πως αν έμενες μόνος σου θα κατέληγες κάπως έτσι, αλλά αυτό δε μ' αφορά. Δεν υπάρχει χρόνος για να ρισκάρουμε πια.. Η απόφαση δική σου, αλλά αν πραγματικά αυτό είναι που θέλεις τότε θα πρέπει να τ' αφήσεις όλα πάνω μου και πάλι.. Αλλιώς θα καταλήξουμε πάλι εδώ, στο μηδέν. Στο μηδέν που εσύ μας έφερες..

- Δεν είναι μηδέν αυτό. Απλά είναι κάτι διαφορετικό..
- Δε θα μιλούσες έτσι παλαιότερα. Με απογοητεύεις όλο και περισσότερο..
- Εντάξει λοιπόν τότε, ας γίνει όπως θέλεις.. Έτσι κι αλλιώς δεν έχω τίποτα να χάσω.. Τίποτα πλέον δε γίνεται χειρότερα...

11 σχόλια:

efhbos είπε...

Μαλιστα...Αρα τα πραγματα μπαινουν παλι σε μια σειρα...!!Καλο αυτο!

theorema είπε...

Καλή επιτυχία σε όλες τις ανθρώπινες απόπειρες. Μόνο αυτό :-)

Ανώνυμος είπε...

απαραβιαστοι κανονες...
"κανονες κανονες κανονες"(η φραση συνοδευεται με ενα μικρο γρηγορο και συνεχομενο χτυπημα των χεριων στα γονατα)
α ρε τι μας θυμισες νυχτιατικα :)
καληνυχτα

AlexStre είπε...

τώρα εγώ τί να πω...μόνο να προσέχεις....δεν είναι πάντα το πιο ασφαλές να αφήνεις άλλος να οδηγάει το όχημα για 'σένα...

καλό σου βράδυ...

Liani είπε...

μπορει να βαρεθηκες την καλοπεραση, μπορει να πιστευεις οτι ο χρονος περνα απο διπλα σου και εσυ δεν κανεις τιποτα παρα μονο να τον κοιτας να περνα και να σε χαιρετα.

ομως δεν μπορεις να ζησεις μια ζωη γεματη απο κανονες, καποια στιγμη θα στριψει ο νομισμα και 8α πεσει στην λαθος πλευρα. καποια στιγμη εσυ ο ιδιος θα πεις "φτανει"

και οταν το πεις

θα ειναι πια αργα.
γιατι τοτε πραγματικα θα δεις οτι τοσο καιρο που ζουσες δεν ζουσες αλλα απλως επιβιωνες με στοχο μια αναμνηση.

η μονη λυτρωση που μπορεις να κανεις ειναι μια, απομονωση.

και στο λεω γιατι το εχω περασει αυτο που περιγραφεις, το χαος, το κενο που νιωθεις οταν χασεις τον δρομο σου. ξερω, και πολυ καλα μαλιστα. γιατι ειμαι εγω ο ιδιος στο ιδιο χάλι τα τελευταια πεντε χρονια.

μπορει να καταλαβα αυτο που ηθελα να καταλαβω ομως πιστευω οτι μιλαμε για το ιδιο πραγμα, αν και στην κατασταση που ειμαι δεν ειμαι σιγουρος.

Beers dont Lie!
Liani

Ανώνυμος είπε...

''....θα πρέπει ν' απαρνηθείς πολλά.... Ό,τι μπορεί να βρεθεί εμπόδιο στο δρόμο μας, στους αρχικούς μας στόχους...''
Είναι τόσο δύσκολο να πάρει κάποιος τις σωστές αποφάσεις για να πετύχει τους στόχους του; Ναι, πέσμου το αποτέλεσμα να σου πώ τι θα κάνω.
Είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να απαρνηθεί; Ναι είναι αλήθεια.
Οι περισότεροι που πέρασαν είπαν πως όλα καλά στερήθηκα τα πάντα, ναι αλλά έχω αυτό που θέλω και όλα καλά. Όλα καλά σίγουρα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει κανείς να κάνει αυτό που θέλει αυτός και όχι αυτό που θέλουν η νομίζουν οι άλλοι και τότε και μόνο τότε ανεξάρτητα από το τέλος όλα καλά, όλα καλα σίγουρα.
Το τριδιάστατο εγώ σου έχει ένα και μόνο είδωλο. Όταν το δεις, αυτό να ακολουθήσεις, σ'αυτό να αφεθείς.


ΗΜ/ΝΙΑ
Εδώ στο τίποτα τα πάντα έχω.
Γιατί αυτό το τίποτα..... για τους άλλους, .......είμαι εγώ.

Adis είπε...

Efhbe,
φαινομενικά καλό... Στα μάτια των τρίτων πάντως σίγουρα...

Καληνύχτα..


Theorema,
καλή επιτυχία? Πλεονασμός θα 'λεγε κανείς, αλλά όπως και να 'χει έτσι είναι που τα λες.. Αυτό είναι το μόνο που μου χρειάζεται τώρα..

Καλό σου βράδυ.. :)


Ανώνυμε,
βρε βρε καλώς τα παιδιά!! :P
Είδες τελικά καμιά φορά τι ύπουλες που είναι οι αναμνήσεις.. Ξεπετιούνται από 'κει που δεν το περιμένεις και σε ξαφνιάζουν όμορφα.. (...και άσχημα κάποιες φόρες...)

Νύχτα... :)

Adis είπε...

Stolenblood,
έχεις δίκιο, νομίζω όμως ότι δεν έχω άλλη επιλογή.. Και επιπλέον είναι και το πόσο σε νοιάζει.. Όπως είπα, "Έτσι κι αλλιώς δεν έχω τίποτα να χάσω.. Τίποτα πλέον δε γίνεται χειρότερα..."

Καληνύχτα.. :)


Liani,
το θέμα δεν είναι ποιος είναι ο στόχος σου αρκεί να υπάρχει.. Ο στόχος κάποιου μπορεί να φαίνεται ασήμαντος στα μάτια κάποιου άλλου, αλλά είναι πολύ χειρότερο να ζεις χωρίς στόχους..

...απομόνωση?.. Μπορεί και να 'χεις δίκιο, είναι κι αυτό ένα μονοπάτι.. Θα δείξει αν αξίζει...

Smile with beeers and tears.. ;)


Wolf,
έχεις δίκιο στη θεωρία... Στην πράξη όμως δεν είναι πάντα έτσι.. Κάποιες αποφάσεις πρέπει να παρθούν κάποια συγκεκριμένη στιγμή.. Και πολλές φορές η εμπειρία (που δεν υπάρχει) έρχεται και μπαίνει εμπόδιο στο δρόμο σου.. Και τι κάνεις τότε? Λάθη, απλά κάνεις λάθη..

Μέχρι να δω και να βρω αυτό το είδωλο μπορεί να έχω χάσει πολύ χρόνο.. Χρόνο που δε γυρίζει πίσω.. Και επιπλέον υπάρχει και το πρόβλημα των στόχων. Αυτών που πραγματικά θέλεις απ' αυτών που φαινομενικά θέλεις.. Και ακόμη κι αν τα ξεδιαλύνεις αυτά τα δύο, δεν είναι πάντα εύκολο να μην παρασύρεσαι απ' τον γύρω κόσμο σου..

Κατά τα άλλα καλά να 'μαστε!
Καλό βράδυ! :)

Ανώνυμος είπε...

''Λάθη, απλά κάνεις λάθη.''

Θυμήθημα τους άφησα,
να με γευτούν και μετά να με φτύσουν,
να πετάξουν μαζί μου και μετά να με πετάξουν,
να μ'εκμεταλευτούν μέχρι να πω ήμαρτον,
να με πάνε σε μέρη που δεν θα πήγαινα ποτέ εγώ και να μ'άφησουν... εκεί μόνο,
να πάρουν όλα μου τα όνειρα και να καταστρέψουν τους στόχους μου.

Μετά θυμήθηκα την ευχή ενός δεκάχρονου παιδιού που του ζητήθηκε να γράψει γι'αυτον που φέρει τ'όνομα του και παρακάλεσε τον Θεό να το αξιώση να τιμήση το όνομα που φέρει.

Λάθη, λάθη, λάθη και όμως πάω εκεί που ήθελα να πάω χωρίς να ξέρω το δρόμο και ας με οδηγούν οι άλλοι.

ΗΝ/ΝΙΑ
Αβραάμ είναιτ'όνομα του, τι άτυχο παιδί.

Syderia είπε...

glaps! mpouxouxou.. snif eipame?

Adis είπε...

Wolf,
αν πηγαίνεις εκεί που θέλεις χωρίς καν να ξέρεις το δρόμο, κάθε άλλο παρά άτυχος είσαι νομίζω... :P

Καλό ξημέρωμα, φιλιά στους εκεί! :)

Syderia,
σνιφ?? Δε νομίζω πως είναι ώρα για κλάματα.. Όταν κάτι δε γίνεται χειρότερα σημαίνει ότι μπορεί να πάει μόνο προς το καλύτερο, οπότε το μόνο που μας χρειάζεται είναι τα χαμόγελα.. ;)

Καιρός για ανακαίνηση..
Καλημέρα! :)

Kiitos...